رانندگی در باران یا برف: تکنیکهای حفظ کشش، مدیریت سرعت و ایمنی بر اساس DMV
شرایط آب و هوایی نامساعد، به خصوص رانندگی در باران و برف، به طور چشمگیری خطرات رانندگی را افزایش میدهد. کاهش اصطکاک (کشش) بین لاستیکها و سطح جاده، همراه با کاهش دید، مهمترین عوامل تصادفات در این شرایط هستند. درک این خطرات و به کارگیری یک رویکرد دفاعی و تدریجی در رانندگی، کلید اصلی حفظ ایمنی و جلوگیری از انحراف یا سر خوردن است.
درک خطرات لغزش و هیدروپلنینگ
لغزندگی جادهها در شرایط رانندگی در باران یا برف میتواند مسافت توقف خودرو را تا دو الی ده برابر افزایش دهد. در شرایط بارانی، به ویژه در اولین نیم ساعت بارش، آب با روغن و گرد و غبار جمع شده روی آسفالت مخلوط شده و یک لایه بسیار لغزنده ایجاد میکند. خطر دیگر، هیدروپلنینگ است؛ پدیدهای که در آن لایهای از آب، لاستیک را از سطح جاده جدا کرده و خودرو روی آب شناور میشود. این حالت معمولاً در سرعتهای بالاتر از ۳۵ مایل در ساعت، زمانی که عمق آب روی جاده زیاد است، آغاز میشود. در چنین شرایطی، راننده باید با هوشیاری بیشتری رانندگی کند.
وقتی صحبت از رانندگی در باران و برف میشود، رانندگان باید بدانند که خطر جدیترین لغزش در برف فشرده و یخ رخ میدهد.
تنظیم سرعت: قانون طلایی برای رانندگی در باران یا برف
بر اساس قانون سرعت پایه کالیفرنیا، تنظیم سرعت اولین و حیاتیترین گام در رانندگی در باران یا برف است:
جادههای خیس: سرعت باید حداقل ۵ تا ۱۰ مایل در ساعت کمتر از حد مجاز کاهش یابد تا احتمال هیدروپلنینگ به حداقل برسد.
برف فشرده: در این شرایط، سرعت باید به نصف سرعت معمول کاهش یابد.
یخ: در جادههای یخی (از جمله یخ سیاه یا Black Ice)، سرعت باید به قدری کم باشد که خودرو عملاً “بخزد” (Crawl). رعایت این اصول به معنای رانندگی ایمن و دفاعی است.
اجرای تکنیکهای رانندگی ملایم
در هنگام رانندگی در باران یا برف، هرگونه حرکت ناگهانی (فرمان، ترمز یا گاز) میتواند تعادل خودرو را به هم زده و باعث از دست رفتن کشش شود. ترمزگیری باید با فشار ملایم و تدریجی انجام گیرد؛ در خودروهای فاقد ABS از ترمزهای پمپی آهسته استفاده شود. شتابگیری نیز باید بسیار آهسته و نرم باشد تا چرخها هرز نگردند. از استفاده از کروز کنترل در هنگام رانندگی در باران یا برف قویاً پرهیز کنید.
افزایش فاصله ایمنی برای رانندگی در باران یا برف ضروری است. در شرایط لغزنده، رانندگان باید حداقل فاصله ایمنی را دو تا سه برابر حالت عادی افزایش دهند تا در صورت ترمز ناگهانی خودروی جلویی، زمان کافی برای واکنش داشته باشند.
آمادگی دید و تجهیزات برای رانندگی در باران یا برف
برای رانندگی در باران یا برف، اطمینان از وضوح دید محیط بسیار مهم است. استفاده از چراغهای نور پایین (Low Beam) اجباری است تا نه تنها راننده بتواند جاده را ببیند، بلکه خودروی او نیز برای دیگران قابل رویت باشد. هرگز فقط از چراغهای پارک استفاده نکنید. همچنین، برف پاککنها و سیستمهای ضد یخزدگی شیشه جلو باید در بهترین وضعیت کارکردی باشند.
رانندگان باید هوشیار باشند هنگام رانندگی در باران و برف، برخی نقاط مانند پلها، روگذرها و مناطق سایهدار، زودتر یخ میزنند، حتی اگر دمای هوا بالای صفر درجه باشد. این نقاط مستعد “یخ سیاه” هستند که تشخیص آن بسیار دشوار است. آمادگی فنی خودرو برای رانندگی در باران یا برف نیز با بررسی آج لاستیکها و فشار باد مناسب آغاز میشود. در برخی مناطق کوهستانی کالیفرنیا، ممکن است استفاده از زنجیر چرخ یا تایرهای ویژه زمستانی برای رانندگی در باران یا برف الزامی باشد. در نهایت، ایمنی در رانندگی در باران یا برف به هوشیاری و احترام به شرایط جاده بستگی دارد.